ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၁

၁ အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။

၂ ေျမႀကီးသည္ အဆင္းသဏၭာန္မရွိ၊ လြတ္လပ္လဟာျဖစ္၏။ နက္နဲရာအရပ္ကို ေမွာင္မိုက္ဖံုးလႊမ္း၍ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားေတာ္မူ၏။

၃ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ အလင္းျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍ အလင္းျဖစ္ေလ၏။

၄ ထိုအလင္းေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္၍၊ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားခြဲထားေတာ္မူ၏။

၅ အလင္းကို ေန႔ဟူေသာ အမည္ျဖင့္၎၊ ေမွာင္မိုက္ကို ညဥ့္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။

၆ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေရအလယ္၌ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ျဖစ္ေစ၊ ေရႏွင့္ေရခ်င္းျခားနားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသျဖင့္၊

၇ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ေအာက္၌ ရွိေသာေရႏွင့္၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္အေပၚ၌ ရွိေသာေရကို ပိုင္းျခားေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။

၈ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကိုလည္း မိုဃ္းေကာင္းကင္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဘုရားသခင္ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ဒုတိယေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။

၉ တဖန္ ဘုရားသခင္က မိုဃ္းေကာင္းကင္ေအာက္၌ရွိေသာ ေရစုေဝးေစ၊ ကုန္းေပၚေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။

၁၀ ကုန္းကို ေျမဟူ၍အမည္ျဖင့္၎၊ ေရစုေဝးရာကို ပင္လယ္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ၎၊ ဘုရားသခင္ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ ျမင္ေတာ္မူ၏။

၁၁ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၎၊ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၎၊ ေျမေပၚမွာ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္၊ သစ္သီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၎၊ ေပါက္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။

၁၂ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၎၊ စပါးသီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၎၊ မိမိ၌ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္ သစ္သီးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၎ ေပါက္ေစ၏။

၁၃ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္ နံနက္သည္ တတိယ ေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။

၁၄ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကိုပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ မိုဃ္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ အလင္းအိမ္ တည္ေစ၊ နိမိတ္လကၡဏာ၊ ခ်ိန္းခ်က္ေသာအခ်ိန္၊ ေန႔ရက္အပိုင္းအျခား၊ ႏွစ္အပိုင္းအျခားဘို႔ျဖစ္ေစ။

၁၅ မိုဃ္းေကာင္း ကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ တည္၍ ေျမႀကီးလင္းစရာအလင္းအိမ္ ျဖစ္ေစဟု၊ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။

၁၆ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ အလင္းအိမ္ႀကီးႏွစ္လံုးတည္း ဟူေသာ၊ ေန႔ကိုအုပ္စိုးရေသာ အႀကီး တလံုး၊ ညဥ့္ကိုအုပ္စိုးရေသာ အငယ္တလံုးႏွင့္တကြ ၾကယ္မ်ားကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊

၁၇ ေျမႀကီး၌ လင္းေစျခင္းငွါ၎၊

၁၈ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကို အုုပ္စိုး၍ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာက်က္၌ ဘုရားသခင္ ထားေတာ္မူ၏။ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊

၁၉ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ စတုတၳေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။

၂၀ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ အသက္ရွင္၍လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္တို႔ကို ေရသည္မ်ားစြာ ေမြးဘြားေစ။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚမိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာၾကက္ျပင္ဝယ္ ပ်ံေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။

၂၁ ထိုသို႔လွ်င္ ေရသည္ တိရ စၧာန္အမ်ိဳးအလိုက္ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား၍၊ ငါးႀကီးအစရွိေသာ အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ကို ၎၊ ပ်ံတတ္ေသာ ငွက္မ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို၎ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္း၍ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။

၂၂ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ေရမ်ားကို ျပည့္ေစၾကေလာ့။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚ၌ မ်ားျပားေစသတည္းဟု ထိုတိရ စၧာန္တို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၍၊

၂၃ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဥၥမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။

၂၄ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါမ်ိဳးတည္းဟူေသာ သားယဥ္တို႔ကို၎၊ တြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္တို႔ကို၎၊ သားရဲမ်ိဳးတို႔ကို၎ ေမြးဘြားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။

၂၅ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ သားရဲမ်ိဳး၊ သားယဥ္မ်ိဳး၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္မ်ိဳး အေပါင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္း၍၊ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။

၂၆ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ငါတို႔ပံုသဏၭာန္ႏွင့္တညီ တသဏၭာန္တည္း လူကို ဖန္ဆင္းၾကစို႔။ သူသည္ ပင္လယ္ငါးကို၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔ကို၎၊ သားယဥ္တို႔ကို၎၊ ေျမတျပင္လံုးႏွင့္တကြ၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ကို၎ အုပ္စိုးေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။

၂၇ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပံုသဏၭာန္ႏွင့္အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္၏ ပံုသဏၭာန္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမ ကို ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္၊

၂၈ အခ်င္းတို႔၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြားၾကေလာ့။ ေျမႀကီးကိုျပည့္ေစ၍ ႏိုင္ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ငါးတို႔ကို၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္တို႔ကို၎၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာလႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ကို၎ အုပ္စိုးၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ သူတို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။

၂၉ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ၾကည့္႐ႈေလာ့။ ေျမတျပင္လံုး၌ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္အမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔ကို၎၊ မ်ိဳးေစ့ကိုျဖစ္ေစေသာ အသီးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သစ္ပင္အမိ်ဳးမ်ိဳးတို႔ကို၎၊ သင္တို႔စားစရာဘို႔ ငါေပး၏။

၃၀ ေျမသား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ စားစရာအဘို႔၊ ျမက္ပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ငါေပးမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။

၃၁ ဘုရားသခင္ သည္ မိမိဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အရာတို႔ကို ၾကည့္႐ႈလွ်င္၊ အလြန္ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္ သည္ ဆဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။